วันจันทร์ที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เอ ผู้โชคดี

 

เอ หนุ่มวัยรุ่นเรียนมหาวิทยาลัย เอไม่หล่อ ไม่รวย แต่เป็นคนมีเสน่ห์ ใครได้พูดคุยด้วยมักหลงปลื้มเสมอ

เอหลงปลื้มดาวเป็นอย่างมาก เพราะเป็นคนน่ารักนิสัยดี แต่ดาวก็ไม่เคยตกลงเป็นแฟนกับใคร แม้จะมีหนุ่มมาจีบมากมาย

เอพยายามทำทุกอย่างเพื่อพิชิตใจของดาวให้ได้ ดาวทำให้ผู้หญิงรอบตัวของเอกลายเป็นแค่คนเดินผ่านสวนทางกันไปมา ไม่มีความหมายความสำคัญใดๆ

ช่วงเวลาแห่งความพยายามของเอ ไม่ว่าจะนานเท่าไร

พลอยคือคนๆเดียวที่อยู่เคียงข้าง

เอคือทุกอย่างของพลอย แต่พลอยก็แค่ที่รองรับอารมณ์ของเอเท่านั้น

เอทุ่มเททุกอย่างให้ดาว

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ พลอยก็มีค่าแค่การเป็นคู่นอนของเอเท่านั้น

เหงา เศร้า เมา เมื่อมีอาการเหล่านี้ พลอยคือคนที่เอคิดถึง

จนจบการศึกษา

ดาวก็ไม่เคยคบกับใคร

ความพยายามของเอ ไม่อาจทำให้เกิดอะไรเปลี่ยนแปลง

ก่อนจบการศึกษาพลอยได้พูดประโยคหนึ่งกับเอ

อาจดูคล้ายๆ หนังเรื่องเพื่อนสนิทไปบ้าง ไม่ว่ากันเนอะ

ทุกคนเข้าสู่วัยทำงาน ไม่ได้เจอะเจอกันอีก

เอไม่เคยจีบหรือคบใครตั้งแต่นั้นมา

หลายคนคงเข้าใจคำว่า “รักคนที่เค้ารักเรา ดีกว่าคนที่เรารัก”

พลอยทำให้เอเข้าใจ แต่แตกต่างไปจากคนอื่น

นอกจากคนที่เค้ารักเรากับคนที่เรารัก ยังมีอีกอย่างหนึ่งคือ

คุณรู้จักความรักแล้วรึยัง

หลายคนบอกว่า เวลารักไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล แต่เวลาเลิกมักมีเหตุผลโน่นนี่นั่นเสมอไป

พลอยทำให้เอเปลี่ยน

การหาเหตุผลก่อนที่จะเริ่มรัก นั่นคือสิ่งที่เอตามหา

เค้าเปลี่ยนไปใส่ใจกับความรักมากขึ้นเพราะคำพูดคำเดียวที่มาจากคนที่เค้ามองว่าไม่มีค่าอะไรมากเกินกว่าการเป็นแค่คู่นอน

 

“เราคบกันได้มั้ย”

 

มีใครเคยถามแบบนี้กับคุณบ้างไหม

เอาเป็นคนที่คุณไม่เคยเห็นคุณค่า

ผมเชื่อว่าคุณจะเข้าใจความรู้สึกของเอครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น