เชียงราย

 

ช่วงก่อนปีใหม่มีโอกาสดีได้ไปเที่ยวเชียงรายกับเพื่อนๆ ครับ ไปมาประมาณ 6-7 วัน

ไปเช่ารถแล้วขับเที่ยวตามประสาวัยรุ่นตอนปลายนิดๆ ครับ ได้ไปมาหลายๆ ที่ ไร่นกกระจอกเทศ, ภูชี้ฟ้า, ผาตั้ง, แม่สาย, วัดร่องขุ่น, ดอยช้าง, ดอยตุง, น้ำตกภูซาง

ประทับใจในทุกๆ ที่ครับ ถ้าจะให้เล่าคงยาวน่าดู ทั้งความสวยงามจากสถานที่ และบรรยากาศผู้คนรอบข้าง รวมถึงได้ไปกับกลุ่มเพื่อนคอเดียวกันแล้ว มีแต่มันส์กับฮาครับ

แต่ที่รู้สึกบางอย่างแปลกๆ ก็คือ ตามจุดท่องที่ยวบางแห่งนั้น จะมีเด็กน้อยท้องถิ่น หรือชาวเขา มาคอยให้บริการแนะนำจุดท่องเที่ยว หรืออาจเป็นการแสดงต่างๆ รวมไปถึงการเพิ่มสีสันในการถ่ายภาพ

ผมเห็นด้วยนะครับ ว่า หนึ่งนักท่องเที่ยวชอบ สองเด็กๆ ได้รับสิ่งตอบแทนเพื่อนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ถือเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์

แต่ที่ว่าแปลกๆ คือ อย่าให้มันมากเกินไป จนกลายเป็นการแข่งขันครับ

ในหลายๆ จุด นักท่องเที่ยวถูกรมล้อมอย่างกับดาราเลยครับ หรือบางแห่งถ้าใครนั่งรอดูทะเลหมอกนานๆ แล้วล่ะก็ จะได้ยินประโยคพูดข้างหูวนแล้ววนเล่าไม่รู้กี่สิบรอบ

“ถ่ายรูปกับเด็กชาวเขามั้ยค่ะ ถ่ายรูปกับเด็กชาวเขามั้ยครับ”

ผมไม่ได้ว่าเด็กๆ ทำผิดนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าถ้ามันเป็นเพราะถูกผู้ใหญ่คอยสั่งให้ทำอยู่เรื่อย จนเกินน่ารัก มันก็จะทำให้เสียบรรยากาศได้บ้างเหมือนกัน

ความรู้สึกจะคล้ายๆ นั่งกินข้าวและมีคนมาคอยหวยอยู่ตลอดน่ะครับ

อยากจะให้ผู้ดูแลตามจุดท่องเที่ยวคอยดูแลและควบคุมให้เป็นระเบียบ และมีไม่มากไม่น้อยจนเกินไปครับ ผมเชื่อว่าทุกฝ่ายคงได้ประโยชน์ร่วมกัน :P